maandag 30 april 2012

uit het schetsboek geklapt

uit het schetsboek geklapt


De Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij van Amsterdam naar Stavoren

Mijn over overgrootvader Nicolaas Jacobus Cornelis Teijken (1862-1942) was tussen 1901 & 1922 werkzaam als halte- c.q stationschef te Heiloo (toen nog Heilo), Oosthuizen & Avenhorn. In de afgelopen jaren heb ik verschillende foto's, kaarten en documenten gevonden die me enigszins een beeld gaven van hoe zijn werkzame leven er uit moet hebben gezien. Maar aangezien beelden mij niet scherp genoeg kunnen zijn blijft altijd de honger naar meer.

Vandaag kwam daar zowaar weer een puzzelstukje bij. Op de vrijmarkt vond ik namelijk een aantal Purmerendse Couranten uit de Periode 1914 - 1919 waarin onder andere de dienstregeling van de lijn Amsterdam - Stavoren stond afgedrukt.. De laatste trein uit de richting Enkhuizen paste er niet meer op. Maar aangezien die toch niet stopte te Avenhorn, missen we daar weinig aan.


Nicolaas woonde met zijn gezin op het station, waardoor ik er voor het gemak maar vanuit ga dat hij als hoofdverantwoordelijke bij elke binnenkomst van een trein aanwezig diende te zijn . Ook al stopte er slechts elf keer per dag een trein te Avenhorn, zou dat wel betekenen dat hij om 06.23 voor de eerste keer en om 22.34 voor de laatste keer op het perron aanwezig diende te zijn. Daar ik weet dat hij bij een behoorlijk aantal verenigingen betrokken was, rees mij wel even de vraag hoe hij dat toch allemaal heeft weten te combineren. Maar het schema bied uitkomst. Tussen 19.13 & 22.34 had hij zowaar even de tijd zich te melden in het buurthuis voor een potje billiards of een lezing van de plaatselijke afdeling van de Maatschappij tot Nut van het Algemeen. Werken tussen de bedrijven door, maar nu maak ik het hoogstwaarschijnlijk weer net iets te romantisch.

Mijmerend verblijf ik.

woensdag 25 april 2012

uit het schetsboek geklapt

uit het schetsboek geklapt

De ronde van België

Op het moment wordt de ronde van België verreden. Niet bepaald een ronde die vandaag de dag nog tot de verbeelding spreekt. Dit in tegenstelling tot de periode rond de vorige eeuwwisseling, toen de grote namen uit de Tour de France er serieus hun opwachting kwamen maken om zich vooral in de Ardennen van hun beste kant te laten zien.

Een jaar of twintig geleden kocht ik op het waterlooplein een aantal knipselboeken over deze Ronde.
Waaronder één over de editie van 1912, waarin Henri Pelissier een bloedstollend gevecht leverde met Odile Defraye die pas op de laatste dag in het voordeel van Defraye beslist zou worden. Later dat jaar zou hij overigens ook nog eens de Franse Ronde op zijn naam schrijven, door grote namen als Garrigou en Christophe achter zich te laten.

  



De hieronder staande cijfers spreken voor zich. Net zoals in de Tour de France werden ook in de Ronde van België de klassementen opgemaakt aan de hand van een puntensysteem in plaats van de onderlinge tijdsverschillen. Het zo aantrekkleijk en zo spannend mogelijk willen maken van een sport is dus van alle tijden. Waarvan akte

dinsdag 10 april 2012

...



vanaf de watertoren
had je zonder twijfel
het beste uitzicht
op de kibboets

niet dat de werkelijkheid
er opeens
zoveel mooier op werd

maar de afstand
had iets geruststellends

zoals meisjes in de verte

zaterdag 7 april 2012

flarfgedichten van dis in indonesië 1 - 3

I

er voeren schepen
door mijn jongensdromen

van eiland naar eiland
waar ik dan postzegels van verzamelde

van paradijsvogels
tot interneringskampen

& al ziek werd
op de pont


II

een boot
is een eiland
van verveling

van huid & botten

moeder klaagde
er al over

maar het is zondagochtend

& het schip
laten we beter
aan de bemanning


III

in deze stad fietste mijn vader

langs het oranjehotel - de begraafplaats
waar de deftige theeplanters lagen
onder sierlijk marmer & kogels
die je om de oren vlogen

maar ik
volg een ander spoor

want helden
bestaan niet

het is allemaal angst